Abel Groenewold tekent van jongs af aan, en schildert met olieverf sinds zijn 15e jaar. Tijdens en na een leven met bouwkunde, fotografie en muziekmaken (orgel) deed Groenewold van 2005 tot 2010 de opleiding aan de Klassieke Academie voor Schilderkunst in Groningen. Dit gaf hem een prachtige sprong voorwaarts in het schilderen, en dus in het kijken, het verbeelden, en het omgaan met materialen.
Veel onderwerpen hebben de interesse van Groenewold. Hij vind zichzelf een 'zoekende' schilder: dit is mooi, maar hij vraagt zich soms wat hiermee te doen. Zoeken naar het bijzondere beeld van een plek, onderwerp en vooral wat is de aard van het licht wat erop valt. Er is nog zoveel te ontdekken. Veelal zet hij het beeld van wat hij ziet hem op het spoor van een toe te passen techniek. Dus ook de techniek wisselt steeds iets per werk... In de loop van de jaren blijkt hij een voorkeur te hebben voor fijner schilderen dan wel naar gelang het onderwerp, een ruigere techniek... En zo ontstaat een diversiteit in de werken van Groenewolds hand.
Abel Groenewold's inspiratie is altijd 'het mooie' wat hem opvalt, en dat kan overal zijn. Wanneer hij onderweg is maakt hij veel schetsjes. Een stukje wereld meenemen... En 'het mooie' wil hij omzetten in een schilderij met sfeer en harmonie, ruimte, plastiek en ‘tastbaarheid’. Hij probeert daarbij de werkelijkheid een ietsje intenser te maken, liefst zo voelbaar mogelijk, door kleur en details. Wat hem steeds meer boeit is de kleur van het opvallende licht. Het speelt altijd een rol aldus Groenewold. (